ΤΟ ΗΘΙΚΟΝ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
Πολλοί χορτοφάγοι θεωρούν την εκμετάλλευση των ζώων, τη θανάτωσή τους και την κατανάλωση κρέατος ή ζωικών προϊόντων ως ανήθικη διαδικασία. Οι λόγοι για αυτό είναι ποικίλοι και μπορούν να περιλάβουν πεποιθήσεις για τα δικαιώματα των ζώων, ή μια αποστροφή στην επιβολή του πόνου ή της ζημιάς σε άλλα ζωντανά πλάσματα. Η πεποίθηση υπάρχει επίσης μεταξύ κάποιων χορτοφάγων ότι άλλες ζωές δεν πρέπει να σταματάνε για την συνέχιση των δικών τους. Σε αναπτυγμένες χώρες, η ηθική χορτοφαγία έχει γίνει δημοφιλής, ιδιαίτερα μετά από τη διάδοση της εργοστασιακής κτηνοτροφίας, η οποία έχει μειώσει την αίσθηση της κτηνοτροφίας που υπήρχε και οδήγησε τα ζώα να θεωρούνται προϊόντα και είδη προς εκμετάλλευση. Πολλοί θεωρούν ότι η μεταχείριση στην οποία τα ζώα υποβάλλονται κατά την παραγωγή κρέατος και ζωικών προϊόντων τους υποχρεώνει να μη φάνε ποτέ κρέας ή να χρησιμοποιήσουν ζωικά προϊόντα (όπως ρούχα από ζωικές πρώτες ύλες, δέρμα και μαλλί αλλά και προϊόντα που έχουν πειραματιστεί πάνω σε ζώα σε εργαστήρια).
Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ
Η περιβαλλοντική χορτοφαγία είναι η πεποίθηση ότι η παραγωγή του κρέατος και των ζωικών προϊόντων σε τρέχον και πιθανό μελλοντικό επίπεδο είναι περιβαλλοντικά απαράδεκτη. Η εκβιομηχάνιση έχει οδηγήσει εντατικές πρακτικές καλλιέργειας και διατροφής υψηλής σε ζωική πρωτεΐνη, πρώτιστα στα αναπτυγμένα κράτη. Σύμφωνα με την Αμερικανική εθνική ακαδημία επιστημών (National Academy of Sciences) το μεγαλύτερος μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού καταφεύγει σε χορτοφαγία ή ημι-χορτοφαγία για λόγους που είναι οικονομικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί, ή οικολογικοί. Έτσι, η κύρια διαμαρτυρία των περιβαλλοντικών χορτοφάγων είναι πρώτιστα λόγω της εντατικής καλλιέργειας στα αναπτυγμένα έθνη. Όλες οι σύγχρονες, εντατικές πρακτικές καλλιέργειας καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα και υδάτινους πόρους και έχουν οδηγήσει στην εκπομπή επιβλαβών αερίων και χημικών ουσιών. Ο βιότοπος για την ανάπτυξη άγριας ζωής που παρέχεται από τα μεγάλα βιομηχανικά αγροκτήματα μονοκαλλιέργειας είναι πολύ φτωχός και η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία είναι μια απειλή στη βιοποικιλότητα έναντι σε σύγκριση με πρακτικές καλλιέργειας όπως η οργανική καλλιέργεια, το «permaculture», η ποιμενική και βρόχινη αγροτική καλλιέργεια
Η περιβαλλοντική χορτοφαγία μπορεί να συγκριθεί με την οικονομική χορτοφαγία. Ένας οικονομικός χορτοφάγος είναι κάποιος που ακολουθά χορτοφαγική πρακτική είτε από φιλοσοφική άποψη σχετικά με ζητήματα όπως η δημόσια υγεία και η αποφυγή του υποσιτισμού, της πεποίθησης ότι η κατανάλωση κρέατος είναι οικονομικά ασθενής, μέρους μιας συνειδητής απλής στρατηγικής διαβίωσης ή από ανάγκη.
Πολλοί χορτοφάγοι θεωρούν την εκμετάλλευση των ζώων, τη θανάτωσή τους και την κατανάλωση κρέατος ή ζωικών προϊόντων ως ανήθικη διαδικασία. Οι λόγοι για αυτό είναι ποικίλοι και μπορούν να περιλάβουν πεποιθήσεις για τα δικαιώματα των ζώων, ή μια αποστροφή στην επιβολή του πόνου ή της ζημιάς σε άλλα ζωντανά πλάσματα. Η πεποίθηση υπάρχει επίσης μεταξύ κάποιων χορτοφάγων ότι άλλες ζωές δεν πρέπει να σταματάνε για την συνέχιση των δικών τους. Σε αναπτυγμένες χώρες, η ηθική χορτοφαγία έχει γίνει δημοφιλής, ιδιαίτερα μετά από τη διάδοση της εργοστασιακής κτηνοτροφίας, η οποία έχει μειώσει την αίσθηση της κτηνοτροφίας που υπήρχε και οδήγησε τα ζώα να θεωρούνται προϊόντα και είδη προς εκμετάλλευση. Πολλοί θεωρούν ότι η μεταχείριση στην οποία τα ζώα υποβάλλονται κατά την παραγωγή κρέατος και ζωικών προϊόντων τους υποχρεώνει να μη φάνε ποτέ κρέας ή να χρησιμοποιήσουν ζωικά προϊόντα (όπως ρούχα από ζωικές πρώτες ύλες, δέρμα και μαλλί αλλά και προϊόντα που έχουν πειραματιστεί πάνω σε ζώα σε εργαστήρια).
Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ
Η περιβαλλοντική χορτοφαγία είναι η πεποίθηση ότι η παραγωγή του κρέατος και των ζωικών προϊόντων σε τρέχον και πιθανό μελλοντικό επίπεδο είναι περιβαλλοντικά απαράδεκτη. Η εκβιομηχάνιση έχει οδηγήσει εντατικές πρακτικές καλλιέργειας και διατροφής υψηλής σε ζωική πρωτεΐνη, πρώτιστα στα αναπτυγμένα κράτη. Σύμφωνα με την Αμερικανική εθνική ακαδημία επιστημών (National Academy of Sciences) το μεγαλύτερος μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού καταφεύγει σε χορτοφαγία ή ημι-χορτοφαγία για λόγους που είναι οικονομικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί, ή οικολογικοί. Έτσι, η κύρια διαμαρτυρία των περιβαλλοντικών χορτοφάγων είναι πρώτιστα λόγω της εντατικής καλλιέργειας στα αναπτυγμένα έθνη. Όλες οι σύγχρονες, εντατικές πρακτικές καλλιέργειας καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα και υδάτινους πόρους και έχουν οδηγήσει στην εκπομπή επιβλαβών αερίων και χημικών ουσιών. Ο βιότοπος για την ανάπτυξη άγριας ζωής που παρέχεται από τα μεγάλα βιομηχανικά αγροκτήματα μονοκαλλιέργειας είναι πολύ φτωχός και η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία είναι μια απειλή στη βιοποικιλότητα έναντι σε σύγκριση με πρακτικές καλλιέργειας όπως η οργανική καλλιέργεια, το «permaculture», η ποιμενική και βρόχινη αγροτική καλλιέργεια
Η περιβαλλοντική χορτοφαγία μπορεί να συγκριθεί με την οικονομική χορτοφαγία. Ένας οικονομικός χορτοφάγος είναι κάποιος που ακολουθά χορτοφαγική πρακτική είτε από φιλοσοφική άποψη σχετικά με ζητήματα όπως η δημόσια υγεία και η αποφυγή του υποσιτισμού, της πεποίθησης ότι η κατανάλωση κρέατος είναι οικονομικά ασθενής, μέρους μιας συνειδητής απλής στρατηγικής διαβίωσης ή από ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου